sürünmək

sürünmək
f.
1. Üzüstə bütün bədənilə bir səth üzərində hərəkət etmək (sürünən heyvanlar haqqında). Yolun kənarında ilan sürünür. – . . Bir əllərimi al-qırmızı boyayan qana, bir də otlar üstündə inildəyə-inildəyə sürünən (f. sif.) o kiçik heyvana baxdım. A. Ş.. // Qalxmadan, əlin, ayağın köməyilə qabağa doğru hərəkət etmək. Bunu deyib, qadın gözlərindən yaş tökərək oğlanın ayağına sürünmək istədi. Ə. H.. Əşrəf yavaşcadan sürünüb kola yaxınlaşdı. S. Rəh..
2. məc. Zəhmət və məşəqqət içində yaşamaq, səfalət içində yaşamaq, acınacaqlı həyat keçirmək. <Mirzə Rza:> Yazıq balalarım, . . Çil yavruları kimi hərə bir yana düşmüş, səfilanə sürünürlər. C. C..
3. məc. Yavaş-yavaş hərəkət etmək. Dərələrdən ağır duman sürünür; Göy yamaclar ağ örpəyə bürünür. R. R.. Qıvrılıb ətəkdə bulud sürünür. B. V..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • sürünmə — «Sürünmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dizin-dizin — z. Diz üstə, diz dizi. Dizin dizin sürünmək (süründürmək) – 1) ayaq üstündə dura və ya gedə bilməyib diz üstə sürünmək (süründürmək). Bir ağrı tutdu ki, dizin dizin sürünüb əlimlə ot yoldum. Ə. H.. Misirli dostlar! Göz dikib torpağınıza… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • zəhf — ə. sürünərək hərəkət etmə; sürünmə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • iməkləmək — f. Əllər və dizlər üzərində hərəkət etmək. Nə isə, vaxt yetişdi, gərək uşaq iməkləsin, yerisin, gülsün, danışsın, şad olsun. . N. N.. <Atakişi:> Ay sənə qurban inəklər; Bu balam haçan iməklər. C. C.. Əllərin qurtardı iməkləməkdən; Ayağın… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • öksüzlük — is. Yetimlik. // Kimsəsizlik. Baxdım ki, sürünməyin sonu yoxdur, buraxdım; Qapadım bir məzara öksüzlüyün daşını. A. İldırım …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qanadlı — sif. 1. Qanadı olan, qanad çıxarmış. Qanadlı qarışqa. – Bir az keçmədən qırmızı qanadlı arılar qocanın başı üstünə qalxdı. S. R.. 2. məc. Çox iti uçan, çox iti gedən. Hünərim, qüvvətim bitməz, tükənməz; Qanadlı bir şahin yerdə sürünməz. A. Ş..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qarınayaqlı — sif. zool. Qarınayaqlılar sinfinə mənsub olan. Yerdə sürünməklə əlaqədar olaraq, tənək ilbizinin qarın tərəfi pəncə şəklində genişlənmiş əzələli ayaqdan ibarətdir; buna görə də belə ilbizlərə qarınayaqlı ilbizlər deyilir. «Zoologiya» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qın — is. 1. Xəncər, qılınc və s. kəsər silahları qoymaq üçün qab. . . Şeypur səsləri ucaldı, atlılar bir kərə qılınclarını qınından çıxardılar. M. S. O.. Düşmən başı sağ olunca misri qılınc qına girməz. R. R.. Almurad baba . . dəri qından bir qəmə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”